Już czas na podsumowania...

Zbliża się niepostrzeżenie koniec roku. To był dobry rok, choć wiele się wydarzyło.

Zmieniłam pracę a Michaś przeszedł poważną operację selektywnej rizotomii grzbietowej. Zmiany wprowadziły chwilowy zamęt w nasze życie, ale to zmiany na lepsze. I popychają nas do przodu. Mnie i Michałka.

Pomimo tego udało mi się zrealizować szereg moich planów robótkowych. Czasem mam tyle pomysłów, że głowa mnie boli i summa summarum nic nie robię, bo nie mogę się zdecydować. Gdybym tylko umiała ładnie to zaprezentować... A zdjęcia są jakie są. Może i w tym kierunku się kiedyś rozwinę.

Zauważyłam pewną prawidłowość. Im wyższy poziom stresu, tym bardziej moje ręce muszą być zajęte. Albo sweter zrobić, albo komu w morde dać. Lepiej to pierwsze. Praktyczniej i bardziej humanitarnie. A poza tym mnie już nie wypada pojawiać się w kronikach kryminalnych. Mam swoje lata i swój „ciężar właściwy”.

A zatem mój rozrachunek z 2013:

Poszewka na poduszkę. Lepiej wygląda po wykrochmaleniu, tutaj w lekkim nieładzie (w przyszłym roku mam w planie haft monogramu na tej poszewce)

Sweterki dla chłopców (wzory kupione na Ravelry, pierwszy raz robiłam tą metodą a wzór był po angielsku). Zdjęcia w poście poniżej.

Swetry cardigany dla mnie (projektantka Cecily Mc Donald – kupuję Jej wszystkie projekty – Quince & co.)

Taca tutaj

Strój karnawałowy dla Jasia (wykrój z głowy)
zdjęcia niebawem

Zegary tutaj

Szal dla teściowej (ocean weaves - Ravelry) tutaj

Szal dla kuzynki
zdjęć niestety brak

Rolety do sypialni 

Szal i czapka dla mnie

Pajęczyna (zrobiona chyba tylko po to, żeby odstraszyć prawdziwe pająki)

Obrus (z którego jestem najbardziej dumna, bo kosztował wiele, wiele pracy)

Podsumowując – to był dobry, łaskawy dla mnie rok. Oby następny był równie dobry, choć może już bardziej stabilny.

Post trochę przekorny

Dlaczego przekorny? Bo na zewątrz około 30 stopni, upał że hej, a u mnie jesiennie...
Nowa kolekcja sweterków "Jasiu & Michaś"

40 lat stuknęło!!!

Czterdzieści lat minęło, jak jeden dzień,
już bliżej jest niż dalej, o tym wiesz.
Czterdzieści lat minęło odeszło w cień
i nigdy już nie wróci, rób co chcesz.
A świat w krąg Ci roztacza uroki swe i prosi żeby brać.

Na karuzeli życia pokręcisz się,
byleby tylko nie za wcześnie spaść.
I chociaż czas pogania, śmiej się z tego drania,
Ciebie na wiele jeszcze stać
Bo tak mówiąc szczerze, w życiu jak w pokerze
jest zasada: " karta - stół " więc nie wbijaj w głowę,
żeś przeżył połowę, ale, że dopiero pół.

Czterdzieści lat minęło to piękny wiek,
czterdzieści lat i nawet jeden dzień.
Na drugie tyle teraz przygotuj się,
a może i na trzecie, któż to wie ?
Bo świat tak ci podsuwa uroki swe, że pełną garścią brać.
Na karuzeli życia pokręcisz się,
bylebyś tylko nie za wcześnie spadł.
A gdy cię czas pogania, przodem puszczaj drania
bo masz czterdzieści nowych, bo masz 40 nowych,
bo masz 40 nowych lat.

40 lat na to czekałam !